Istanbul ve Kocaeli kentleri sinirlari içerisinde bulunan köylerin 6360 sayili kanun kapsaminda mahalleye dönüstürülmesi, yeni bir köy tanimi ihtiyacini dogurmustur. Bu baglamda köy ile kent arasindaki ayrimin hangi eksende sekillendigi sorunsali yeniden gündeme gelmistir. Kenti anlama iddiasindaki modern sosyolojinin; köy ve kent arasina keskin sinirlar çekme çabasi içerisinde olmasi hem köyün hem de kentin dogru analizi noktasinda yetersiz gibi gözükmektedir. Fonksiyonel ve yönetimsel sinir farkliliklarinin yani sira köy ve kent karakteri tasiyan birimlerin arasinda bir derece farkliligin bulunmasi, söz konusu iki birimin keskin bir sekilde ayrilamayacaginin göstergesidir. Bu çalismada Istanbul ilinin Anadolu yakasindan 3 (üç), Avrupa yakasindan 3 (üç) olmak üzere yargisal örnekleme kriterlerine göre belirlenen toplam 6 (alti) yerlesim birimi; çogunlukla ikincil veri kaynaklarindan yararlanilarak incelenecek; hem köy kem de kent karakteri tasiyan kimi bölgelerin nasil bir yerlesim birimi olusturduklari sorusuna bir cevap aranacak, yani sira ne kent ne de köy olabilen bu yerlesim birimlerinin nasil ortaya çiktigi incelenecektir.

Ataerkil ve geleneksel toplum yapisinin hakim oldugu birçok toplumda oldugu gibi Türkiye’de de erken yasta ve zorla evlilik sorunu hala yaygin biçimde devamliligini sürdürmektedir. Böyle toplumlarda erken yasta evlilik, bir toplumsal sorun olarak degil bir gereklilik ve zorunluluk olarak kabul görmektedir. Bu da gelenege dönüstürülen erken yasta evliliklerin farkli gerekçelerle devamliligini saglayan itici bir güce dönüsmektedir. Erken yasta evliliklerin temelinde sosyo-ekonomik, kültürel özellikler, gelenekler, görenekler, inançlar, egitim ve savaslar bulunmaktadir. Erken yasta evliligin yeniden üretilmesini saglayan en önemli mekanizmalardan biri de ataerkil sistem içinde kadinlara biçilen ve ögretilen toplumsal cinsiyet rolleridir. Toplumda hakim olan kadina yönelik cinsiyetçi bakis açisi, erken yasta evliliklere çogunlukla kiz çocuklarinin maruz kalmasina neden olabilmekte ve bu durum kadinlarin toplumdaki esitsiz konumlarini daha da pekistirmektedir. Erken yasta ve zorla yapilan evlilikler yalnizca bireyi olumsuz etkilemekle kalmayip dogrudan toplumu etkileyen önemli bir toplumsal soruna dönüsmektedir. Bu arastirmanin amaci, Van’da erken yasta ve zorla evlilik yapmis olan kadinlarin erken yasta evlilik yapma nedenlerini, evlilik kararinin nasil alindigini, evlilik süreçlerini, erken yasta evliligin kadinlarin hayatlarini nasil etkiledigini, erken yasta evlenmelerini nasil algiladiklarini, deneyimlediklerini ve bu evliliklere kim ya da kimler tarafindan onay verildigini anlamaya çalismaktir. Bu çalismada, nitel veri toplama tekniklerinden biri olan derinlemesine görüsme teknigi kullanilarak elde edilecek verilere dayanarak, kadinlarin evlilik kararlarini etkileyen sosyo-ekonomik ve kültürel faktörlerin neler oldugu, hangi gerekçeler ile evliliklerinin mesrulastirildigi, bu mesrulastirmayi pekistiren geleneksel pratiklerin neler oldugu, kadinlarin erken yasta evliligi yasamlari için bir sorun olarak algilayip algilamadiklari, erken yasta evlilik yapmalarinin kendileri için hangi sonuçlari yarattigi, bugün erken yasta evlilige iliskin nasil bir farkindalik gelistirdikleri ve buna karsi nasil mücadele verdikleri kadinlarin anlatimlarina dayanarak açiga çikarilmaya çalisilacaktir.

Bu çalismanin amaci, Türkiye’de elitler ve sanat alani iliskisinde ayirt edici bir örnek olan büyük yerli sermaye gruplarindan Eczacibasi ailesi üyesi Nejat F. Eczacibasi’nin kültürel sermaye birikimi, yatirimlari ve ekonomik sermayesini kültürel sermayeye dönüstürme stratejilerinin incelenmesidir. Bu arastirmada, C. W. Mills’in sosyolojik analiz için önerdigi yaklasimla “biyografi ve tarihi” sentezleyerek ve ekonomik, sosyal ve kültürel açilari ve bunlarin kesisimlerini de dikkate alan bir yaklasimla, Pierre Bourdieu’nün sinif analizi yaklasimi birlestirilerek hareket edilmistir. Elit olusumu ve yeniden üretimi süreçleri -olasi bir ekonomik indirgemecilikten kaçinmak üzere- sadece ekonomik sermaye birikimi ve tüketimi yerine kültürel sermaye ve her iki tür sermayenin birbirine dönüsme kapasitesinin de tedavüle sokuldugu bir süreç olarak ele alinmistir.

Çalismanin kapsamini Jandarma Genel Komutanliginda çalismis ve daha sonrasinda çesitli nedenlerle istifa etmis eski Jandarma Subaylari olusturmaktadir. Çalismada istifa eden jandarma subaylarinin, eski kurumlarinda çalistiklari süreçte ise yabancilasmalarinin bulunup bulunmadigi, yabancilasma mevcut ise nedenlerinin neler oldugu kendi bakis açilarindan anlasilmaya çalisilmaktadir. Bu baglamda çalismada jandarma subaylarinin ise yabancilasma yasayip yasamadiklarinin yaninda, istifa kararlarinda ise yabancilasmanin etkili olup olmadigini anlamak amaçlanmistir. Çalismada, nitel veri toplama tekniklerinden yari yapilandirilmis görüsme teknigi kullanilmistir. Altisi Kara Harp Okulu mezunu, dördü Sözlesmeli olmak üzere toplam on eski Jandarma Subayi ile görüsülmüstür. Çalismada görüsme verilerinden hareketle öncelikli olarak eski Jandarma subaylarinin ise yabancilasma nedenleri ortaya konulmaktadir. Daha sonra da istifa nedenleri belirlenerek, istifaya ise yabancilasmanin mi neden oldugu anlasilmaya çalisilmistir.

Ataerkil ve geleneksel toplum yapisinin hakim oldugu birçok toplumda oldugu gibi Türkiye’de de erken yasta ve zorla evlilik sorunu hala yaygin biçimde devamliligini sürdürmektedir. Böyle toplumlarda erken yasta evlilik, bir toplumsal sorun olarak degil bir gereklilik ve zorunluluk olarak kabul görmektedir. Bu da gelenege dönüstürülen erken yasta evliliklerin farkli gerekçelerle devamliligini saglayan itici bir güce dönüsmektedir. Erken yasta evliliklerin temelinde sosyo-ekonomik, kültürel özellikler, gelenekler, görenekler, inançlar, egitim ve savaslar bulunmaktadir. Erken yasta evliligin yeniden üretilmesini saglayan en önemli mekanizmalardan biri de ataerkil sistem içinde kadinlara biçilen ve ögretilen toplumsal cinsiyet rolleridir. Toplumda hakim olan kadina yönelik cinsiyetçi bakis açisi, erken yasta evliliklere çogunlukla kiz çocuklarinin maruz kalmasina neden olabilmekte ve bu durum kadinlarin toplumdaki esitsiz konumlarini daha da pekistirmektedir. Erken yasta ve zorla yapilan evlilikler yalnizca bireyi olumsuz etkilemekle kalmayip dogrudan toplumu etkileyen önemli bir toplumsal soruna dönüsmektedir. Bu arastirmanin amaci, Van’da erken yasta ve zorla evlilik yapmis olan kadinlarin erken yasta evlilik yapma nedenlerini, evlilik kararinin nasil alindigini, evlilik süreçlerini, erken yasta evliligin kadinlarin hayatlarini nasil etkiledigini, erken yasta evlenmelerini nasil algiladiklarini, deneyimlediklerini ve bu evliliklere kim ya da kimler tarafindan onay verildigini anlamaya çalismaktir. Bu çalismada, nitel veri toplama tekniklerinden biri olan derinlemesine görüsme teknigi kullanilarak elde edilecek verilere dayanarak, kadinlarin evlilik kararlarini etkileyen sosyo-ekonomik ve kültürel faktörlerin neler oldugu, hangi gerekçeler ile evliliklerinin mesrulastirildigi, bu mesrulastirmayi pekistiren geleneksel pratiklerin neler oldugu, kadinlarin erken yasta evliligi yasamlari için bir sorun olarak algilayip algilamadiklari, erken yasta evlilik yapmalarinin kendileri için hangi sonuçlari yarattigi, bugün erken yasta evlilige iliskin nasil bir farkindalik gelistirdikleri ve buna karsi nasil mücadele verdikleri kadinlarin anlatimlarina dayanarak açiga çikarilmaya çalisilacaktir.

Dijitallesme ve fotograf teknolojilerinin gelismesiyle birlikte özel günlerde çekilen fotograflar artik tarihi/otantik mekânlarda çekilmeye baslanmistir. Bu baglamda özellikle dügün fotograflarinin çekimi için tercih edilen mekânlar incelendiginde stüdyoda iç mekânda çekilen dügün fotograflari yerine artik dis mekânlarin tercih edildigi görülmektedir. Burada dügün fotografinin dis mekâna yönelmesindeki dönüsüm dikkat çekicidir. Dügün fotografinin iç mekânlardan dis mekânlara tasinmasindaki degisim ve dönüsümün sadece teknik gelismelerle iliskisi yoktur. Burada duygulara da hitap eden nostalji ve otantisite nosyonu devreye girmektedir. Küresellesme ve teknolojik gelismelerin de katkilariyla birlikte dügün fotografinin otantik ve nostaljik mekânlarda çekilmeye baslandigi görülmektedir. Mekânlarin dönüsümünün ve tarihi koruma projelerinin etkisinin de tartisildigi bu çalismada stüdyoda çekilen dügün fotograflarinin özellikle son yillarda otantik ve nostaljik olan dis mekânlarda çekilmeye baslanmasi konusu tartisilmaktadir. Bu noktada tarihi koruma kavrami ile sekillenen nostaljik ve otantik mekânlarin incelemesi “sahnelenmis otantisite” kavramiyla tartismada yer almaktadir. Yasanan bu dönüsümde dügün fotografi için popüler olarak tercih edilen mekânlarda gelin, damat ve fotografçilarla nitel görüsmeler yapilmis ve bu görüsmeler kapsaminda degerlendirmelerde bulunulmustur.

Istanbul ve Kocaeli kentleri sinirlari içerisinde bulunan köylerin 6360 sayili kanun kapsaminda mahalleye dönüstürülmesi, yeni bir köy tanimi ihtiyacini dogurmustur. Bu baglamda köy ile kent arasindaki ayrimin hangi eksende sekillendigi sorunsali yeniden gündeme gelmistir. Kenti anlama iddiasindaki modern sosyolojinin; köy ve kent arasina keskin sinirlar çekme çabasi içerisinde olmasi hem köyün hem de kentin dogru analizi noktasinda yetersiz gibi gözükmektedir. Fonksiyonel ve yönetimsel sinir farkliliklarinin yani sira köy ve kent karakteri tasiyan birimlerin arasinda bir derece farkliligin bulunmasi, söz konusu iki birimin keskin bir sekilde ayrilamayacaginin göstergesidir. Bu çalismada Istanbul ilinin Anadolu yakasindan 3 (üç), Avrupa yakasindan 3 (üç) olmak üzere yargisal örnekleme kriterlerine göre belirlenen toplam 6 (alti) yerlesim birimi; çogunlukla ikincil veri kaynaklarindan yararlanilarak incelenecek; hem köy kem de kent karakteri tasiyan kimi bölgelerin nasil bir yerlesim birimi olusturduklari sorusuna bir cevap aranacak, yani sira ne kent ne de köy olabilen bu yerlesim birimlerinin nasil ortaya çiktigi incelenecektir.

Günümüzün önemli siyaset teorisyenlerinden biri olarak kabul edilen ve özellikle elestirel kuram ve çagdas kapitalizmin çeliskileri üzerine yazdigi eserlerle taninan Brown, yasamakta oldugumuz dünyada neoliberal aklin, devleti ve demokrasiyi yeniden insa etmeye çalistigini, özellikle tek kutuplu dünya düzeniyle beraber demokrasinin temellerinin sarsildigini, halkin ve devletin egemenliginin zayifladigini ve küresellesmis bir dünyanin gelecek toplumlar açisindan hiç de umut verici gelismeler vaat etmedigini ileri sürmektedir. Kendisi bir liberal olmasina karsin liberal demokrasilerde siyasal öznellik gibi olusumlara da mesafeli yaklasan yazar, ulus-devletlerin her geçen gün daha fazla içine kapandigindan sinirlarin da daha yüksek duvarlarla örülmeye, etnik milliyetçiligin, yabanci düsmanliginin ve Islamofobinin artmaya ve bütün bunlarin müsebbibi olarak da neoliberal rasyonalitenin güçlenmesi ve devletin bir araç olarak kullanilmaya baslanmasi oldugunu iddia etmistir. Yasadigimiz çagin ekonomi-politigini analiz etmeye çalisan Brown’un söz konusu iddia ve elestirilerinde ne kadar hakli oldugu sorusu, bu makalenin yazilmasinin temel nedenini olusturmaktadir.

Bu arastirma; literatürde bir tür kamusal alan olup olmadigi yogun biçimde tartisilan, bir çevrimiçi toplumsal paylasim agi olan Twitterin kendine has siber kamusalligina dair veriler toplamayi ve bu tartismalara yönelik pratik sonuçlar sunmayi amaçlamistir. Bu amaçla öncelikle kavram tanimlanmaya çalisilarak kavramin; herkese açiklik, örgütlü politiklik, rastgele kentsel etkilesim, uzlasma, görünürlük gibi kavramlarla iliskisi, Habermas, Arendt, Fraser, Sennett gibi isimler çerçevesinde irdelenmistir. Ardindan, kitle iletisim araçlarinin ve özellikle televizyonun bir tür kamusal alan olarak ne biçimlerde anlasildigina ve bugünün siber kamusal alanlarinin ve özelde Twitterin bu ortamlardan farklarina hem sosyoloji hem de iletisim çalismalari yaklasimlariyla deginilmistir. Son olarak, Twitterin makro kamusal katmani olarak kabul edilen Trending Topics tablosundan Türkiye özelinde toplanan veriler, kavrama dair çizilen çerçeve baglaminda analiz edilerek, Twitterin bir tür kamusal alan olup olmadigi tartisilmis ve bu siber kamusal alanin nasil bir karaktere sahip oldugu ortaya konmustur.